Padel, ijsberen en veel lachen: Chantal & Mario over hun buddytraject ⚬ Kanzo

Padel, ijsberen en veel lachen: Chantal & Mario over hun buddytraject

Chantal en Mario oefenen geen werkwoorden – ze bouwen een band. In café Mombasa vertellen ze hoe een klik leidde tot vriendschap, vertrouwen en een gedeelde wereld tussen padel, spelletjes en goeie gesprekken.

Two women on bicycles smile and chat while riding on a tree-lined path. One wears a floral dress, the other a white jacket and pants.

Home

Blog

Padel, ijsberen en veel lachen: Chantal & Mario over hun buddytraject

Home

Blog

Padel, ijsberen en veel lachen: Chantal & Mario over hun buddytraject

Blog

Padel, ijsberen en veel lachen: Chantal & Mario over hun buddytraject

Hoe hebben jullie Kanzo leren kennen?

Chantal: Na een burn-out was ik op zoek naar iets zinvols in mijn leven. Via Theo en Marijke leerde ik ArmenTeKort kennen, en dat sprak me meteen aan. Van daaruit is Kanzo ontstaan en ben ik meegegaan.

Mario: Ik wou wat Nederlands oefenen. Dus ik zocht op de website “Ikdoemee” en daar stond dat.

Wat sprak jullie aan in het Taalbuddy-programma?

Mario: Ik doe mezelf om wat nieuwe mensen te leren kennen, wat een beetje een sociaal leven te hebben. Ik woon hier alleen en altijd mijn vrienden zijn van mijn eigen land. Dat wordt zo'n beetje moeilijk om Nederlands te oefenen. Ik wil zo wat meer integreren, zou ik zeggen.

Chantal: Nederlands is een moeilijke taal, en ik zag van dichtbij hoe mijn Slowaakse vrouw dat leerde. Ik heb veel geduld en wil graag anderen helpen. Taal leren lukt het best door met mensen om te gaan, dus samen dingen doen helpt echt.

Wat was jullie eerste indruk van elkaar?

Chantal: Knappe man 😀

Mario: Ik was heel blij met haar. Ze lijkt als iemand die echt zo goede vibes heeft. Er was een connectie.

Chantal: En we hebben ook de gay vibe hé.

Mario: Dat is een plus.

Wat deed jou beslissen om buddy te worden?

Chantal: Ik ben al eerder buddy geweest bij ArmenTeKort. Ik ben altijd geïnteresseerd in mensen en hun verhalen. Als ik door gewoon af te spreken kan helpen – bij Mario met taal en integratie – dan doe ik dat graag. Vlamingen zijn van nature gesloten, dus eenzaamheid kan zwaar wegen. Ik wil daar iets in betekenen.

Chantal was de derde Belgische persoon die echt zo'n contact met mij geeft. Dus voor mij alles lijkt een beetje nieuw. Maar positief.

Buddy Mario

Wat doen jullie samen als buddy’s?

Chantal: We hebben best al veel gedaan, hè? Festivals, samen naar zijn stamcafé: daar heb ik zijn vrienden leren kennen en hebben we leuke spelletjes gespeeld. En ijsberen. Maar toen was het nog wel warm. Ik ga jou nog eens meenemen als het echt koud is.

Mario: In de winter brrrr. We hebben ook padel gedaan. Een kleine wandeling.

Wat hebben jullie van elkaar geleerd?

Mario: Van Chantal ik heb geleerd zo altijd om positief te blijven. En ze zei me altijd niet zo streng met mezelf te zijn.

Chantal: Ik bewonder Mario om zijn rust en moed. Zijn verhaal: hoe hij zijn vriend leerde kennen en hoe hij helemaal alleen naar hier kwam: dat vond ik... Amazing! Oei dat mag ik niet zeggen. Dat vond ik geweldig!

Wat waardeer je het meest in elkaar?

Chantal: Dat we makkelijk over alles praten.

Mario: Ja, dat denk ik ook.

Chantal: Misschien ook omdat ik een vrouw heb en hij een man: we hoeven ons niet in te houden. Bij andere mensen ga je altijd eerst een beetje proberen leren kennen: “Voelt dat wel goed?” Dat hadden wij niet. We kunnen er openlijk over praten.

Foto's door Sigrid Spinnox

Wat heeft jou het meest verrast, in positieve zin?

Mario: Chantal was de derde Belgische persoon die echt zo'n contact met mij geeft. Dus voor mij alles lijkt een beetje nieuw. Maar positief.

Chantal: Ik ben telkens onder de indruk van Mario’s kracht. Hij kwam hier omdat hij in zijn land niet aanvaard werd, moest moeilijke procedures doorlopen, kon niet meteen werken… en toch staat hij waar hij nu staat. Daar heb ik enorme bewondering voor.

Wat heb je zelf geleerd in dit buddytraject?

Mario: Meer communiceren met andere mensen. Met Chantal, ik heb geleerd wel meer open te zijn. Want ik ben altijd zo iemand die mijn privéleven voor zichzelf houdt. Ik wil dat niet altijd aan anderen delen.

Chantal: Ik ben geduldig en rustig, maar soms wil je meer kunnen bijbrengen dan mogelijk is in korte tijd. Toch weet ik dat er altijd iets blijft hangen, en dat de relatie het belangrijkste is. We blijven elkaar ook zien na het traject.

Als je één woord kiest voor jullie taalbuddyschap?

Chantal: Zullen we iets in Spaans zeggen? Incredible, hé!

Mario: Ja, Increíble.

Chantal: Ik had gezegd: “Ik leer jou Nederlands, jij leert mij Spaans”. Para mi un boekadillo met queso en jamon en een cerveza... Dat is al veel, hè?

Als je veel op café zit, is dat genoeg. Top, bedankt!